Ceciliafeest met 10 jubilarissen, themaconcert en Music, Dance & Harmony verplaatst

MECHELEN  – Tien jubilarissen wilde harmonie St Cecilia in Mechelen huldigen tijdens het Ceciliafeest. Helaas gooide ook nu corona roet in het eten: zowel het Ceciliafeest de 20^ste als het themaconcert en Music, Dance & Harmony zijn verschoven naar het voorjaar. Het themaconcert staat nu –onder voorbehoud- op 9 april op de kalender.

De tien te huldigen jubilarissen hebben samen al ruim 300 jaar lidmaatschap. Het zijn wel de jubilarissen van twee jaar, gezien vorig jaar ook niet gehuldigd konden worden.

We spraken met alle jubilarissen van de Mechelse harmonie. Allemaal geven ze aan dat de Harmonie zo’n mooie vriendenclub is van alle leeftijden. Sjir Essers is sinds 60 jaar lid van de harmonie ‘en 60 jaar getrouwd’, voegt hij er trots aan toe. Wat de grootste verandering is? ‘Eigenlijk is er niet veel veranderd. De harmonie is nog steeds een prachtige harmonie. Ik heb in al die jaren tot de corona nooit een repetitie gemist.’ Ton Mordant is 40 jaar lid. Ook toen hij na zijn trouwen verhuisde kwam hij altijd in Mechelen luisteren naar de harmonie. Zijn enthousiasme leverde hem een plek in het bestuur, en inmiddels een erelidmaatschap op. ‘Ik heb het altijd leuk gevonden. Het blijft gezellig en ik blijf komen.

De drumband heeft drie jubilarissen: John Thijssen (50 jaar lid), Carlo Cratsborn (40) en de jongste en enig linkshandige drumbandlid Tyas Kikken (12,5 jaar lid). De heren roemen de hechte groep die de drumband al jaren vormt. John was ‘al vroeg op de tafel en ketels aan het meppen. De drumband bestond nog niet. M’n pa wilde me bij de Schutterij hebben, maar dat wilde ik niet. Gelukkig werd toen de drumband opgericht en heb ik me daar direct aangemeld. In de loop van de jaren heb ik bij veel verenigingen geholpen maar er is maar één thuis, de drumband in Mechelen.’ Ook voor Carlo zijn zijn 40 lidmaatschapsjaren ‘voorbij gevlogen’. Pap zat in het bestuur van de Harmonie en was betrokken bij de oprichting van de drumband. Carlo zag dat wel zitten en speelt al die jaren al met veel plezier. Tyas is ook via z’n vader de Harmonie ‘ingerold’. Pa was tambour-maître, Tyas vond de drumband tof ‘en hoopte maar dat pa dat goed vond’, lacht hij. Hij werd uitgenodigd om een repetitie mee toe doen en was al snel verkocht. Een beetje zorg om de toekomst heeft het drietal wel: ‘de jeugd heeft zo veel keus in verenigingen en lijkt minder verplichtingen te willen aangaan. Voor de harmonie moet je echt wel tijd willen vrijmaken.’

 ‘De harmonie verbindt iedereen’

Rimada Bertrand, Sven Willems en Esther Kockelkoren zijn alle drie 25 jaar lid. Rimada speelt hobo en net als vele anderen kwam zij via de blokfluitlessen op de basisschool bij de harmonie terecht. ‘Samen muziek maken en daarna een drankje doen. Dat is geweldig. Het blijft een leuke groep, een grote vriendenclub. Zelf vind ik met mijn hobo in de kerk spelen heel mooi. Maar de mix van klassieke harmoniewerken tot pop, eigenlijk vind ik alles leuk.’ Na 25 jaar stapt Sven net over van de trompet naar de kleine bastuba. ‘Om de bezetting in de harmonie meer in balans te brengen. We kunnen we wel tien trompetten hebben, de andere instrumenten moeten ook aan bod komen. Ik wist al snel dat ik een blaasinstrument wilde bespelen. Toen ik bij de harmonie kwam vond ik trompet mooi en was daar ook ruimte voor.’ Sven vindt de saamhorigheid binnen de harmonie heel mooi. ‘Het samen nieuwe dingen uitvinden, nieuwe uitdagingen aangaan, de drive om er iets van te maken. Dat is heel mooi.’ Esther kwam ook via blokfluitles bij de harmonie en mocht dwarsfluit spelen. ‘Het mooie van de harmonie is dat mensen van alle leeftijden samen zijn. In sport heb je vaak een selectie op leeftijd en man/vrouw, maar de harmonie verbindt iedereen. Je merkt dat muziek mensen raakt. Dat geeft zo’n goed gevoel. Bij voorbeeld toen we in een zeswekendienst spelen. Als je ziet wat de muziek dan met en voor de familie en aanwezigen betekent, dat is fantastisch.’

Arjan Klinkenberg komt uit een muzikale familie en had wel trombone willen spelen. Maar het werd klarinet. Twaalf en een half jaar is hij nu bij de Harmonie. ‘Het is echt leuk om steeds beter te worden. De harmonie is voor mij gezelligheid. Echt ontspanning. De afwisseling van de muziekstukken is leuk. Goed oefenen is belangrijk. Dat doe ik het liefst elke dag, maar nu met werk en studie is dat wel lastier. Ik heb wel ambitie’, lacht Arjan. ‘Ik hoop op m’n 50-jarig jubileum.’

Etiënne Hochs is 12,5 jaar lid van de Mechelse harmonie. ‘Ik speel geen instrument maar werd gevraagd voor het bestuur en vond dat ik wel iets kon doen.’ ‘We hadden hem veel meer willen laten doen’, lacht Ton. Etiënne: ‘Mijn baan nam steeds meer tijd in beslag, waardoor ik niet verder kon als bestuurslid. Maar ik draag de harmonie nog steeds meer dan een warm hart toe en ben lid gebleven.’